Ο φάρος στο ακρωτήριο Aniva – Ρωσία
Ο φάρος Mys Aniva, ένας φάρος της Σοβιετικής περιόδου στην ακτή του Sakhalin, το μεγαλύτερο νησί της Ρωσίας, εκτείνεται 950 χιλιόμετρα από βορρά προς τον νότο και χωρίζει τη Θάλασσα της Ιαπωνίας στα νοτιοδυτικά από τη θάλασσα του Okhotsk στα βορειοανατολικά.
The Himalayan Skeleton Lakes 1200 Year Mystery, Η λίμνη με τους σκελετούς στην Ινδία
Το Roopkund γνωστό ως η λίμνη με τους σκελετούς στην Ινδία είναι μια παγωμένη λίμνη σε υψόμετρο στην πολιτεία Uttarakhand της Ινδίας. Βρίσκεται στην περιοχήτου ορεινού όγκου Trishul και φημίζεται για τις εκατοντάδες ανθρώπινων σκελετών που βρίσκονται στην άκρη της λίμνης. Η περιοχή είναι ακατοίκητη στα Ιμαλάια και σε υψόμετρο 5.020 μέτρα. Περιτριγυρισμένο από καταρράκτες και χιονισμένα βουνά, η λίμνη είναι ένας δημοφιλής προορισμός πεζοπορίας.
Οι σκελετοί ανακαλύφθηκαν το 1942 αν και υπάρχουν αναφορές για αυτά τα οστά από τα τέλη του 19ου αιώνα. Αρχικά, οι βρετανικές αρχές φοβήθηκαν ότι οι σκελετοί αντιπροσώπευαν θύματα μιας κρυμμένης ιαπωνικής εισβολής, αλλά διαπιστώθηκε ότι οι σκελετοί ήταν πολύ παλιότεροι. Μαζί με τους σκελετούς, εντοπίστηκαν ξύλινα αντικείμενα, σιδερένια σφυρήλατα, δερμάτινα παντόφλες και δαχτυλίδια.
Yonaguni – Υποβρύχια μνημεία στην Ιαπωνία
Τα Υποθαλάσσια ερείπια Yonaguni είναι ένας βυθισμένος σχηματισμός βράχου στα ανοικτά των ακτών του Yonaguni, το νοτιότερο από τα νησιά Ryukyu, στην Ιαπωνία. Βρίσκεται περίπου εκατό χιλιόμετρα ανατολικά της Ταϊβάν.
Η θάλασσα από το Yonaguni είναι μια δημοφιλής τοποθεσία καταδύσεων κατά τους χειμερινούς μήνες, λόγω του μεγάλου πληθυσμού καρχαριών hammerhead. Το 1986, ενώ αναζητούσε ένα καλό μέρος για να παρατηρήσει τους καρχαρίες, ο Kihachiro Aratake, διευθυντής του Τουριστικού Συνδέσμου Yonaguni-Cho, διαπίστωσε μερικούς μοναδικούς σχηματισμούς θαλάσσιου βυθού που μοιάζαν με αρχιτεκτονικές δομές. Ο σχηματισμός έχει γίνει από τότε δημοφιλής έλξη για δύτες παρά τα ισχυρά ρεύματα.
Το αίνιγμα του Mary Celeste
Στις 4 Δεκεμβρίου 1872, ένα πλοίο τώρα γνωστό ως Mary Celeste βρέθηκε ανεμοδαρμένο στις θάλασσες του Ατλαντικού. Το πλοίο ένα ιστιοφόρο βωρισκόταν σε υγιή και ασφαλή κατάσταση με άφθονες παροχές, αλλά όταν επιβιβάστηκαν βρέθηκε να είναι εντελώς άδειο και το πλήρωμα είχε εξαφανιστεί χωρίς ίχνος. Είναι ένα μυστήριο που έχει υπομείνει μέχρι και σήμερα..
Το Βουητό Τάος
Η πόλη του Taos, στο βόρειο-κεντρικό Νέο Μεξικό, με διάσημους κατοίκους η οποία φιλοξενεί ένα ασυνήθιστο μυστήριο: ένα βουητό άγνωστης προέλευσης, το λεγόμενο “Taos Hum”. Μια ποικιλία θεωριών έχει αναφερθεί ως εξήγηση, που κυμαίνεται από φανταστικό, ψυχολογικό έως και παραφυσικό. Μυστικά κυβερνητικά πειράματα ελέγχου μυαλού, υπόγεια βάσεις και άλλα. Το βουητό φαίνεται να έχει αναφερθεί για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
To Χειρόγραφο Βόινιτς
Το χειρόγραφο του Voynich είναι ένας εικονογραφημένος κώδικας, γραμμένος με το χέρι σε ένα άγνωστο σύστημα γραφής. Το χειρόγραφο πάνω στο οποίο είναι γραμμένο έχει χρονολογηθεί από τις αρχές του 15ου αιώνα (1404-1438), και μπορεί να έχει κατασκευαστεί στην Ιταλία κατά την ιταλική αναγέννηση. Το χειρόγραφο πήρε το όνομά του από τον Wilfrid Voynich, έναν Πολωνό αντιπρόσωπο βιβλίων που το αγόρασε το 1912. Ορισμένες από τις σελίδες λείπουν, ενώ περίπου 240 παραμένουν. Το κείμενο είναι γραμμένο από αριστερά προς τα δεξιά και οι περισσότερες σελίδες έχουν εικονογραφήσεις ή διαγράμματα.
Το χειρόγραφο του Voynich έχει μελετηθεί από πολλούς επαγγελματίες και ερασιτέχνες κρυπτογράφους, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών και Βρετανών κωδικοποιητών από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κανείς δεν έχει ακόμα αποκωδικοποιήσει το κείμενο και έχει γίνει μια διάσημη περίπτωση στην ιστορία της κρυπτογραφίας.
Ο Χάρτης του Πίρι Ρέις
Ο χάρτης του Πίρι Ρέις ανακαλύφθηκε σε ένα μουσείο της Τουρκίας τυχαία το 1929 και από τότε δεν έχει βρεθεί μια λογική εξήγηση για τις απεικονίσεις του. Με διαστάσεις περίπου 60 x 86 εκατοστά, ο Τούρκος ναύαρχος Πίρι Ρέις είχε ζωγραφίσει το 1513 τον χάρτη του πλανήτη και είχε συμπεριλάβει τη δυτική Αφρική, την Πορτογαλία, την Ισπανία, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και ένα μέρος της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου.
Αυτό που κάνει όλους να προβληματίζονται είναι το ότι ο συγκεκριμένος χάρτης είναι τόσο ακριβής στις λεπτομέρειες που δεν γίνεται παρά να προκαλέσει δέος, δηλαδή με λίγα λόγια πως γίνεται τον 16ο αιώνα ένας ναύαρχος να σχεδιάσει πιστά ολόκληρη τη Γη χωρίς την δυνατότητα εναέριας παρατήρησης;
Παράξενος ήχος στον Ειρηνικό ωκεανό
Από τα βάθη του Ειρηνικού ωκεανού ένας παράξενος ήχος καταγράφηκε το 1991 από ερευνητές και πιθανολογείται ότι προέρχεται από τις φάλαινες και υποθαλάσσια ηφαίστεια.
Ο δρόμος Μπίμινι
Το 1968 κοντά στις ακτές των νησιών Μπίμινι στις Μπαχάμες και κάτω από στον βυθό της θάλασσας ανακαλύφθηκε ένας υποθαλάσσιος σχηματισμός από πέτρες και πιο συγκεκριμένα δεκάδες τεράστιες επίπεδες πέτρες από ασβεστόλιθο. Αν και εκ πρώτης όψεως δεν υπήρχε τίποτα το αξιοπερίεργο οι επιστήμονες, όμως, προβληματίστηκαν γιατί οι πέτρες αυτές σχημάτιζαν μια απόλυτα ευθεία λεωφόρο μήκους ενός χιλιομέτρου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο και ότι όλα έγιναν από από φυσικά αίτια και άλλοι ότι ήταν μέρος της χαμένης πόλης της Ατλαντίδας.
Το Rongorongo
Το Rongorongo είναι ένα σύστημα glyphs που ανακαλύφθηκε τον 19ο αιώνα στο νησί του Πάσχα. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες αποκρυπτογράφησης χωρίς όμως καμία επιτυχία. Παρόλο που έχουν εντοπιστεί κάποια ημερολογιακά στοιχεία κανένα από αυτά τα glyphs δεν μπορεί να διαβαστεί.
Αν το Rongorongo αποδειχθεί ότι πρόκειται για μία αρχαία γραφή θα ήταν μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες εφευρέσεις της γραφής στην ανθρώπινη ιστορία.
Ο θόρυβος μπλουπ
Τι δημιούργησε αυτόν τον παράξενο ήχο στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ένας δυνατός και ασυνήθιστος ήχος, αποκαλούμενος Bloop, που καταγράφηκε από μικρού μεγέθους μικρόφωνα το 1997. Στο γράφημα, ο χρόνος εμφανίζεται στον οριζόντιο άξονα, εμφανίζεται βαθύς στον κατακόρυφο άξονα. Αν και ο ήχος Bloops είναι ένας από τους πιο δυνατούς ήχους του είδους που έχουν καταγραφεί ποτέ στους ωκεανούς της Γης, η προέλευσή τους παραμένει άγνωστη.
Οι ήχοι δείχνουν στην ενδιαφέρουσα υπόθεση ότι υπάρχουν ακόμα μορφές ζωής παραμονεύουν ανεξερεύνητες στο σκοτάδι των βαθιών ωκεανών της Γης. Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι πιθανότητα ήταν αποτέλεσμα κάποιου είδους παγετώνα παγόβουνου. Δεν έχουν ακουστεί όμως άλλα Bloops από το 1997, αν και έχουν καταγραφεί άλλοι δυνατοί και ανεξήγητοι ήχοι.
