Τάσος Γουναρίδης, εισαγωγέας ελληνικών προϊόντων, Ιαπωνία
Βρίσκεται στο Τόκιο εδώ και δύο χρόνια έπειτα από τυχαία γνωριμία με Ιαπωνίδα που έμενε μόνιμα στην Αθήνα. Κληρονόμησε το εμπορικό γονίδιο από τους μικρασιάτες παππούδες του. Ανήσυχος και φιλόδοξος, μετακόμισε στο Τόκιο έπειτα από έντονη επιχειρηματική έρευνα. «Πρώτη φορά μια χώρα με μαγνήτισε τόσο. Ήρθα το 2013, με μια βαλίτσα στο χέρι, χωρίς καμία επαφή και με μοναδικό στόχο να δουλέψω πάνω σε αυτό που είχα στο μυαλό μου».
Σήμερα στην εταιρεία που διατηρεί εισάγουν και διανέμουν ελληνικά προϊόντα στην Ιαπωνία, τροφοδοτώντας την τοπική αγορά με ελληνικό κρασί, ελαιόλαδο και μέλι, ενώ ταυτόχρονα παρέχουν υπηρεσίες προώθησης σε εταιρείες τροφίμων και ποτών σε Ελλάδα και Ιαπωνία. «Εντόπισα ένα κενό στην αγορά της χώρας. Η ποικιλία ιταλικών, γαλλικών, ισπανικών και τουρκικών προϊόντων είναι τεράστια. Τα ελληνικά, όμως, ήταν σχεδόν ανύπαρκτα». Δείχνει ιεροτελεστικά ταγμένος στη δουλειά του, εκτιμά πολύ όμως ως Έλληνας και τις απολαύσεις της καθημερινότητας στην ιαπωνική μεγαλούπολη. «Το Τόκιο προσφέρει ίσως ακόμη περισσότερα από όσα μια μεγαλούπολη της Δύσης.
Έχει τα περισσότερα εστιατόρια με αστέρια Michelin. Συνολικά, όσα η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Παρίσι μαζί. Μουσικά, διαθέτει όλες τις ζωντανές σκηνές. Από την κλασική έως απόλυτα πειραματικές και mainstream, ενώ έχει και απίστευτα μουσεία. Όλοι οι καταξιωμένοι καλλιτέχνες επιθυμούν να πραγματοποιήσουν μια έκθεση στο Τόκιο».
Αναφέρει τις συνήθειες που απαγορεύονται αυστηρά ως αγενείς στο μετρό: Η ομιλία στο κινητό ή το να κρατάς στην πλάτη το σακίδιο σου. Το κάπνισμα απαγορεύεται στον δρόμο, ενώ υπάρχει πρόστιμο σε περίπτωση που σε συλλάβουν. Η πόλη, όμως, πάνω από όλα, είναι οι άνθρωποι της. «Υπάρχουν μόνο δύο είδη συμπεριφοράς στην Ιαπωνία. Το χόνε και το τατεμάε.
Το χόνε εκφράζει τα πραγματικά συναισθήματα και τις επιθυμίες. Το τατεμάε όσα εκφράζεις δημοσίως. Όσα πρέπει να πεις. Οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν κατά 95% το τατεμάε». Πώς συνεννοείται ένας Έλληνας στο Τόκιο; «Πρέπει να μάθεις να φέρεσαι με έμμεσο και όχι ευθύ τρόπο. Δεν έχει σχέση με τη ζεστασιά. Υπάρχει ένας άλλος κώδικας επικοινωνίας. Κάθεσαι σε ένα παγκάκι με έναν άνθρωπο και κοιτάς το φεγγάρι. Σου λέει ότι είναι υπέροχο. Μόλις είπε με τον πιο βροντερό τρόπο “Σ’ αγαπώ”. Είναι ο δικός τους τρόπος έκφρασης. Το αναφέρω ως παράδειγμα, γιατί την έχω πατήσει».
«Υπάρχει κάτι που εξηγεί τα πάντα στη συμπεριφορά τους. Όλες οι πόλεις έχουν καταστραφεί και χτιστεί εκ νέου πολλές φορές λόγω σεισμών. Όση ανασφάλεια τους δημιουργεί το φυσικό περιβάλλον, τόση ασφάλεια αποζητούν σε τομείς όπως η δουλειά ή οι διαπροσωπικές σχέσεις. Αναζητούν σταθερές. Μια επαγγελματική σχέση πρέπει απαραιτήτως να στηρίζεται σε μια κοινή γνωριμία. Δεν μπορείς να ενοικιάσεις διαμέρισμα ή γραφείο αν δεν βρεθεί κάποιος τρίτος να μπει εγγυητής. Έχοντας την αίσθηση ότι η φύση τούς προδίδει, αναζητούν ασφάλεια εκεί που μπορούν να την επιβάλουν ως όρο».
Πηγή: Οι Ελληνες του Τόκιο από την εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής
