Σταύρος Υφαντίδης, ταξίδια σε όλη την Ευρώπη

Ο γάμος μου με την εκπαιδευτικό Θεοδοσία έγινε το καλοκαίρι του 1970 στην Ξάνθη. Από κείνη τη μέρα αρχίζουν τα ταξίδια μας, που και οι δύο αγαπούσαμε. Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Λάρισα και στο νησί της Σκιάθου. Ήμασταν ιδιαίτερα χαρούμενοι που είχαμε την ευκαιρία να τις γνωρίσουμε ακόμη καλλίτερα. Όταν όμως μετά ένα χρόνο έπρεπε να αποφασίσουμε σε ποια πόλη θα στήσουμε μόνιμο σπιτικό, με τον γιο μας που εν τω μεταξύ γεννήθηκε, ψηφίσαμε Καβάλα και δεν μετανιώσαμε μέχρι σήμερα.

Σταύρος Υφαντίδης

Κοντά μας το καταπράσινο νησί της Θάσου. Έτσι μόλις ο μικρός άρχισε να στέκεται στα πόδια του και να αγαπά να βρίσκεται στην θάλασσα, αποφασίσαμε ένα δεκαήμερο διακοπών σε αυτό. Από τότε μας έγινε μόνιμη συνήθεια. Η αγάπη μας για την Θάσο και τους ανθρώπους τους δεν μας κράτησε μόνο εκεί και μέχρι σήμερα έχουμε επισκεφθεί σχεδόν όλα τα νησιά της χώρας μας, που είναι μοναδικής ομορφιάς στον κόσμο. Την Άνοιξη του 1978, μετά από δυσκολίες στην εξασφάλιση βίζας κλπ, καταφέραμε να μπούμε στο “σιδηρούν παραπέτασμα”, όπως ονομαζόταν και πραγματοποιήσαμε πολυήμερο ταξίδι στη Βουλγαρία του Ζίβκοφ και του Τσαουσέσκου.

Μετά από αυτό το πρωτοποριακό για την εποχή ταξίδι μας αποφασίσαμε να γεμίζουμε τον κουμπαρά που μας χάρισε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και να πραγματοποιούμε μαζί με τα παιδιά, που έγιναν δύο, ένα πολυήμερο ταξίδι στην Ελλάδα και ένα στο εξωτερικό και με την βοήθεια του Θεού τα καταφέραμε.

Την Βουλγαρία τα επόμενα χρόνια την επισκεφθήκαμε ακόμη πέντε φορές κυρίως την Σόφια και τα οργανωμένα χιονοδρομικά κέντρα του Μπάνσκο και Παμποροβο. Την Ρουμανία την επισκεφθήκαμε και φέτος το καλοκαίρι.Το Βουκουρέστι είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Πολύ ωραίες και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι κοντινές ιστορικές πόλεις όπως το Μπρασόβ. Τίποτα το ενδιαφέρον αλλά μεγάλη τουριστική ατραξιόν ο Πύργος του Κόμη Δράκουλα!

Φώτο 1 και 2: Πρωτομαγιά στην Φιλιππούπολη Βουλγαριας, Φιλιππούπολη | Φώτο 3 και 4: Βουκουρέστι (Πατριαρχείο Ρουμανίας)

  • Κωνσταντινούπολη Τουρκία

Το Πάσχα του 1980 το γιορτάσαμε στην Πόλη. Είχαμε ακούσει πολλά για το Βυζάντιο που ήταν εκεί πληγωμένο αλλά όρθιο. Με ανθρώπους που φυλάνε κυριολεκτικά Θερμοπύλες. Η Πόλη μας μάγεψε και τό τετραήμερο ήταν λίγος χρόνος για να αφομοιώσουμε ότι βλέπαμε και ότι ακούγαμε. Η Αγία Σοφιά, ο Ιππόδρομος, η Βασιλική Δεξαμενή, οι εκκλησιές της έφερναν μπροστά μας το Βυζάντιο σε πλήρη δόξα. Οι εκκλησιές γεμάτες από πιστούς, ντόπιους και επισκέπτες, με το κερί στο χέρι προσδοκώντας να δει αυτή η πόλη καλλίτερα χρόνια. Εκδρομές στο Βόσπορο και στο σύμπλεγμα των Πριγκιποννήσων. Θεωρήσαμε καθήκον μας πριν πάμε στην Πριγκιπο να επισκεφθούμε την Θεολογική μας Σχολή στη Χάλκη. Το παιτωνι μας πήγε μέχρι την πόρτα της Μονής.

Φώτο 1 και 2: Στην Καππαδοκία | Φώτο 3 και 4: Στην Αμάσεια

Προσκυνήσαμε και φύγαμε με την ελπίδα ότι μέχρι του χρόνου θα ανοίξει και η Σχολή. Δυστυχώς κοντεύουν να συμπληρώσουν 50 χρόνια με κλειστή τη Σχολή και ελπίζουμε όλοι, με πρώτο τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, ότι αυτη η ευλογημένη μέρα δεν θα αργήσει. Τα επόμενα χρόνια πήγαμε ακόμη έξι φορές σε περιοχές της Τουρκίας με ελληνικό ενδιαφέρον και μετά θεωρούσαμε χρέος να πάμε και στην Πόλη. Θέλαμε να βρεθούμε κοντά στον Πατριάρχη, τους Μητροπολίτες και ιερείς του Θρόνου αλλά και κοντά στους Πολίτες. Ξέραμε ότι η παρουσία των Ελλαδιτών τους δίνει δύναμη και κουράγιο.

Τα ταξίδια αυτά περιελάμβαναν την Προύσα, πατρίδα της μητέρας μου, την Σμύρνη και το Κουσάντασι, πατρίδες των γονιών της γυναίκας μου. Επίσης στις εκδρομές υπήρχαν η νήσος Ίμβρος, το Αϊβαλί, τα Μοσχονήσια, η αρχαία Πέργαμος κλπ. Ενώ μας εντυπωσίασε η Καππαδοκία της Καισαρείας, της Σίνδου, της Καρβάλης, Νιγδης, Νεάπολης κλπ. Αξέχαστη εκδρομή στις αλησμόνητες πατρίδες των φίλων συνταξιδιωτων μας.

Το τελευταίο ταξίδι στην Τουρκία ήταν ένα ταξίδι στη μνήμη του πατέρα μου και των συγγενών του στον πολυ τραγουδισμένο ΠΟΝΤΟ. Πήγα μόνος παρέα με τον φίλο Αντώνη με συγγενείς από την Αμισό η Σαμισό την Σαμψούντα, τον θείο του Ανανιάδη, φοιτητή του Κολεγίου ΑΝΑΤΟΛΙΑ κρέμασαν οι Νεότουρκοι έξω από την πόλη ΑΜΑΣΕΙΑ. Ο Αντώνης πήγαινε στον Πόντο για τρίτη φορά, έτσι για προσκύνημα. Το δρομολόγιο Κωνσταντινούπολη, Κασταμονής, Σινώπη, Μπάφρα, Αμάσεια, Σαμψούντα, Κωτύωρα (Ορντού), Κερασούντα, Τραπεζούντα, Σούρμενα, Ματσκα και τον Δεκαπενταύγουστο προσκύνημα στο Μοναστήρι της Παναγίας στο όρος Μελά. Δέκα μέρες γεμάτες με Ελλάδα, με ανθρώπους που μιλούν ποντιακά που κάνουν τους γάμους με ποντιακή λίρα….

  • Γιουγκοσλαβία και Βουδαπέστη

Αρχές Ιουνίου 1981, αποφασίσαμε χωρίς παιδιά να διασχίσουμε την τότε ενωμένη Γιουγκοσλαβία και να βρεθούμε για μια βδομάδα στην Βουδαπέστη. Οι μόνες πληροφορίες που είχαμε ήταν ότι γνωρίζαμε από ντοκιμαντέρ και ότι οι περιοχές αυτές βρισκόταν σε χαλαρή σχέση με το Κομουνιστικό καθεστώς. Πράγματι στα σύνορα οι έλεγχοι χωρίς καθυστερήσεις και προσκόμματα και βίζα σχεδόν τζάμπα!! σε αντίθεση με ότι συναντήσαμε πριν τρία χρόνια σε Βουλγαρία και Ρουμανία.

Το ξενοδοχείο (PARK) μας ήταν στο κέντρο της Βουδαπέστης, πολύ κοντά στον κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό και τη στάση του μετρό. Στο ισόγειο του υπήρχε Καφενείο,οι περισσότεροι τακτικοί θαμώνες ήταν μέσης ηλικίας Έλληνες αυτοεξόριστοι ? εκ των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου. Πιάσαμε κουβέντα, δίψαγαν να μάθουν από πρώτο χέρι, νέα από την Ελλάδα. Τα είπαμε με κατατόπισαν με προθυμία για το πως θα κινηθούμε στην Βουδαπέστη την πρώτη μέρα.

Την επόμενη μέρα πρωί πρωί ήρθε στο Ξενοδοχείο ο αγαπημένος θείος φίλης μας κ. Γιάννης, από χωριό της Νιγρίτα του νομού Σερρών. Χάρηκε αφάνταστα με τα λίγα δώρα που έστειλαν οι συγγενείς τους. Σχεδόν με το ζόρι μας πήρε στο σπίτι του, τρεις στάσεις με το παλιό ξύλινο Τραμ. Ήθελε να μας δείξει την γειτονιά του και να μας κεράσει ένα ποτό από κράνα ! Από την επομένη ήταν ο επίσημος ξεναγός μας. Μας γύρισε σε όλα τα αξιοθέατα. Τον θυμόμαστε με αγάπη και ας έφυγε στους ουρανούς την δεκαετία του 2000…

Φώτο 3: Το κτίριο με την ελληνική σημαία είναι το Ινστιτούτο Βυζαντινών σπουδών και γειτονεύει με την εκκλησία μας, τον Άγιο Γεώργιο των Ελλήνων Βενετίας.

Ακολούθησαν ταξίδια στην Ιταλία όπως:  Νότια Ιταλία, Ελληνόφωνα χωριά και Σικελία 2. Ρώμη Νάπολι, Αμάλφι και στα νησιά Κάπρι και Ίσκια. 3. Μιλάνο, Βενετία, Μπολόνια και Φλωρεντία. Σε Βιέννη, Σάλτσμπουργκ και Αυστριακες λίμνες στο τέλος της δεκαετίας του 1980.

Την επόμενη θερινή περίοδο θα μας μείνει σξέχαστο το πολυήμερο ταξίδι με τα παιδιά μας σε Μιλάνο, Άλπεις, Ελβετία, Γαλλία, Μονακό, Κανες, Σαν Ρέμο Ιταλίας. Από τα πάρα πολλά.ταξιδια.μας ξεχωρίζω και αυτό στην Κύπρο και από κει με πλοίο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Ακολούθησαν ταξίδια σε Ισπανία (Μαδρίτη, Γρανάδα, Τολέδο και Σεβίλλη) 2. Πορτογαλία 3. Πολωνία (Κρακοβία, Αλατορυχεια και Άουσβιτς) 4. Βέλγιο (Βρυξέλλες, Γάνδη, Μπριζ) 5. Ολλανδία (Άμστερνταμ, Χαγη, Ρότερνταμ) και 6. Αλσατία (Λουξεμβούργο, Κολμάρ και Μιλουζ). Στην Μεγάλη Βρετανία πήγαμε δύο φορές την πρώτη αποκλειστικά να γνωρίσουμε το Λονδίνο, ενώ μετά δύο χρόνια αφιερώσαμε πολλές μέρες και σε πόλεις της Αγγλίας. Το ταξίδι αυτό συνεχίστηκε σε Γλασκώβη και Εδιμβούργο.

Τα τελευταία 10 χρόνια με έδρα την Βενετία κάνουμε ταξίδια σε πόλεις της Ιταλίας, Τσεχίας και της Γερμανίας η οποία για μας είναι η πιο ενδιαφέρουσα χώρα μετά την Ιταλία. Έτσι ταξιδέψαμε στο Βερολίνο το Πότσδαμ, την Λειψία, την Δρέσδη, το Μόναχο, στην Στουτγκάρδη, το Φρειμπουγκ και στην Χαϊδελβέργη.

  • Ένα μέρος ή μέρη στα ταξίδια σου που σου άρεσε ιδιαίτερα ?

Φυσικά πρώτη χώρα θα βάλω την Ιταλία και μετά την Γερμανία. Οι πόλεις που ξεχώρισα από τα ταξίδια μου είναι η Βενετία, το Παρίσι, η Πράγα, η Δρέσδη και η Χαϊδελβέργη.

  • Ποιο είναι το αγαπημένο σου νησί στην Ελλάδα ?

Στην Ελλάδα έχουμε τα ποιο όμορφα νησιά του κόσμου και τις ωραιότερες παραλίες. Ξεχωρίζω τα πράσινα νησιά Θάσο και Σκιάθο όπως επίσης τα αρχοντικά Σύρος και Κέρκυρα.

  • Παραλίες που σε άφησαν άναυδο ?

Οι παραλίες που ξεχώρισα είναι της Χαλκιδικής και η των Αμμόλοφων Ν.Περαμου Ν. Καβάλας..

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here