Βασίλης Ιγγλέζης, ένας 27 χρονος στα βάθη της Ασίας
Ο Βασίλης Ιγγλέζης είναι ένας ταξιδιώτης με παρουσία στο internet με το δικό του κανάλι στο YouTube.
Είναι πολυταξιδευμενος και πρόσφατα έκανε ένα μεγάλο ταξίδι στην Ασία και πιο συγκεκριμένα στην Νοτιοανατολική Ασία στις εξής χώρες: Ινδονησία, Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος και Ταϊλάνδη. Παρευρέθηκε από μεγάλη τύχη και στον γάμο ενός Έλληνα στην Καμπότζη την ώρα της επίσκεψης του, στον γάμο του Νικόλα, για τον οποίο έφτιαξε και ένα πολύ ωραίο βίντεο το οποίο μπορεί κανείς να δει στο κανάλι του στο YouTube, ανάμεσα σε πολλά άλλα ωραία ταξιδιωτικά βίντεο από διάφορα μέρη του πλανήτη.
Δείτε περισσότερα βίντεο στο κανάλι του Βασίλη στο YouTube από Μάλτα, Μπαλί και Ινδονησία, Μπανγκόκ, Πάι, Τσιάνγκ Μάι και Ταϊλάνδη, Σαϊγκόν ή πόλη του Χο Τσι Μιν, Χουέ, Ντα Νανγκ και Βιετνάμ, Καμπότζη και Πνομ Πεν. Το κανάλι του θα το βρείτε εδώ Vasilis Inglezis.
-
Έχεις κάνει πολλά ταξίδια, πες μας λίγο για τα ταξίδια σου και τις εμπειρείες σου από αυτά, όπως επίσης για το κανάλι σου στο YouTube
Όλα ξεκίνησαν το 2014 όταν έκανα το πρώτο μου εράσμους στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα μόνος σε μία ξένη χώρα. Ενάμιση χρόνο αργότερα έκανα και δεύτερο εράσμους στη Μάλτα (2016). Ήμουν πια εθισμένος στα ταξίδια και αποφασισμένος να ανακαλύψω τον κόσμο. Στη Μάλτα έμεινα συνολικά 10 μήνες (βρήκα δουλειά μετά το εράσμους) και τους τελευταίους μήνες έκανα πολλές και δυνατές φιλίες. Στη Μάλτα ήθελα να μείνω γιατί έχει πολλές και καλές ευκαιρίες για νέους αλλά γύρισα Ελλάδα γιατί έπρεπε να ολοκληρώσω τη στρατιωτική μου θητεία.
Μετά το στρατό, όντας αδέκαρος και έχοντας χάσει τις επαγγελματικές μου διασυνδέσεις, μετακόμισα από την Πάτρα, που έμενα μόνιμα με τους δικούς μου, στη Σύρο για δουλειά. Εκεί έμεινα συνολικά 8 μήνες και ένα βράδυ του Αυγούστου (2019) καθώς μιλούσα με έναν φίλο μου Αμερικάνο, μου κάνει πρόταση να ταξιδέψουμε στην Ασία, ξεκινώντας από το Μπαλί. Στην αρχή τον είχα πάρει στην πλάκα όμως μετά το σκέφθηκα και συνειδητοποίησα ότι ένα τέτοιο ταξίδι είναι ακριβώς αυτό που χρειάζομαι και δεν έχω τίποτα να χάσω. Για να μην ακουστώ αφελής, νωρίτερα εκείνη την περίοδο είχα βρεθεί προ σοβαρών προβλημάτων υγείας λόγω της εργασιακής πίεσης εκείνης της περιόδου και κλήθηκα να βάλω σε δίλημμα τι είναι καλύτερο για εμένα, τα λεφτά και η καριέρα ή τα ταξίδια και οι εμπειρίες ζωής; Δεν άργησα να καταλήξω σε συμπέρασμα και στις 17 Νοεμβρίου 2019 βρέθηκα με εισιτήριο χωρίς επιστροφής στο Μπαλί. Εγώ, ο Αμερικάνος φίλος μου και 3 ακόμα φίλοι μας από Γαλλία.
Όλοι γνωριζόμασταν από τη Μάλτα. Αφού μείναμε 1 μήνα στο Μπαλί, μετά πήγαμε ένα μήνα Ταϊλάνδη, ένα μήνα στο Λάος καιμετά στο Βιετνάμ. Στο Βιετνάμ νιώσαμε την ανάγκη για λίγο solo traveling και αποφασίσαμε να χωρίσουμε ανανεώνοντας την επόμενη συνάντησή για το Μπαλί. Στο Βιετνάμ ένιωσα την ανάγκη επίσης να ξεκινήσω σοβαρά το YouTube, κάτι που ανέκαθεν ήθελα να κάνω. Έτσι ταξίδεψα για ένα μήνα μόνος μου και στη συνέχεια πέρασα στην Καμπότζη όπου και βρίσκομαι αυτή τη στιγμή.
Δεδομένης της κατάστασης του ιού σκέφτομαι πολύ σοβαρά όταν περάσω (πάλι) Ταϊλάνδη να πετάξω από Bangkok πάλι πίσω στο Μπαλί και όταν η κατάσταση ηρεμήσει να συνεχίσω τα ταξίδια μου. Το YouTube για εμένα είναι ένας τρόπος να εμπλουτίζω δημιουργικά τα ταξίδια μου και μία παρακαταθήκη που αφήνω πίσω μου για όποιον σκέφτεται να ταξιδέψει στις χώρες που πήγα. Μου αρέσει πολύ και στόχος μου είναι κάποια μέρα να το κάνω και επαγγελματικά … στο μέλλον. (Φωτογραφία αριστερά: Στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης. Όλες τις χώρες τι γύρισα με αυτό το μικρό σακίδιο. Μόνο τα απαραίτητα).
-
Πρόσφατα ταξίδεψες στην Καμπότζη, όπου παραβρέθηκες και στον γάμο του Νικόλα που μένει μόνιμα εκεί. Θα θέλαμε τις εμπειρείες σου από την χώρα και λίγα πράγματα για τον γάμο.
Η Καμπότζη αποτελεί για εμένα έναν ιδιαίτερο τόπο της Νοτιοανατολικής Ασίας με πολλές ταξιδιωτικές αλλά και επαγγελματικές ευκαιρίες. Πριν φτάσω στην Ασία νόμιζα ότι η Καμπότζη, όπως και το Βιετνάμ, είναι τριτοκοσμικές χώρες αλλά πόσο έξω είχα πέσει. Η Καμπότζη έχει το δικό της τρόπο να σε κάνει να την αγαπήσεις και τα δικά της ιδιαίτερα, αρχαία, επιβλητικά μνημεία (Angkor Wat). Τόσο οι άνθρωποι της όσο και τα πανέμορφα μέρη της είναι ένας καλός λόγος για οποιονδήποτε να την επισκεφθεί. Η αλήθεια είναι ότι οι Καμποτζιανοί έχουν περάσει δύσκολα με τα πολιτικά τους καθεστώτα π.χ. η προ 40 χρόνων γενοκτονία της Καμπότζης ώσπου μέσα σε 4 χρόνια πέθανε το 1/3 του συνολικού πληθυσμού της χώρας και αυτό είναι κάτι που το βλέπεις στα μάτια τους και τον τρόπο ζωής τους. Τους έχει στιγματίσει αλλά κάνουν αργά και σταθερά βήματα προς τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη.
Δε θα ξεχάσω ποτέ σε ένα εστιατόριο την ώρα που έτρωγα ήρθε από πάνω μου η σερβιτόρα και μου είπε ότι το πιάτο μου είναι κερασμένο από έναν πελάτη που καθόταν στο απέναντι τραπέζι. Αμέσως έτρεξα στο δρόμο να τον ευχαριστήσω και πρόσεξα στο γεμάτο, ευγενικό βλέμμα του ότι γι αυτόν ήταν μια φυσιολογική κίνηση. Δεν περίμενε αντάλλαγμα, δε στάθηκε να τον ευχαριστήσω. Του έσφιξα το χέρι στα γρήγορα και περάσαμε ο καθένας στη δική του πλευρά του δρόμου. Με τον Νικόλα γνωριστήκαμε στη μοναδική Ελληνική ταβέρνα της πρωτεύουσας, Phnom Penh, όταν αυτός εργαζόταν ως μάνατζερ του μαγαζιού.
Το χρονικό ενός γάμου στην Καμπότζη
Εγώ περνούσα τυχαία απ’ έξω και είπα φυσικά να μπω και να δοκιμάσω την ελληνική κουζίνα που τόσο μου έλειπε. Από εκείνη τη στιγμή γίναμε φίλοι και με προσκάλεσε στο γάμο του που θα γινόταν σε μία εβδομάδα. Φυσικά δε θα μπορούσα να χάσω τέτοια εμπειρία, πόσες φορές έχεις την ευκαιρία να παρευρεθείς σε γάμο στην Καμπότζη μεταξύ ενός Έλληνα και μια Καμποτζιανής άλλωστε;
Ο γάμος τελέστηκε σε ένα χωριό κοντά στην πόλη Pursat και είναι μία από τις εμπειρίες που θα διηγούμαι για πάντα. Η αγνότητα και η καλοκαρδία των ντόπιων, οι ιδιαίτερες παραδοσιακές στολές του ζευγαριού αλλά και το γλέντι αποτέλεσαν για εμένα στοιχεία που με έκαναν να έρθω πιο κοντά στον πολιτισμό και την κουλτούρα τους. Οι Καμποτζιανοί έχουν το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο να περνάνε καλά και αυτό το κατάλαβα το διήμερο του γάμου. (Φωτογραφία αριστερά: Ο γάμος του Νικόλα στην Καμπότζη με την αγαπημένη του στην πόλη Pursat).
-
Έχεις ταξιδέψει και σε περισσότερες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και Λάος. Πες μας επίσης πράγματα για όλες αυτές τις χώρες.
Το ταξίδι μας άρχισε στο εξωτικό Μπαλί όπου μείναμε τις μισές μέρες στα βόρεια σε μια μεγάλη βίλα με πισίνα, όνειρο για οποιονδήποτε. Η τιμή της; 80 ευρώ το άτομο ανά μήνα. Μόνο από το Μπαλί δεν αισθάνομαι ότι έχω εξερευνήσει την Ινδονησία, άλλωστε είναι τόσο μεγάλη με πολλά μικροσκοπικά ανεξερεύνητα νησάκια. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το Μπαλί είναι ένας ακριβός εξωτικός προορισμός, όμως δεν είναι αλήθεια. Φυσικά υπάρχουν τα θηριώδη resorts που είναι απλησίαστα για τους περισσότερους αλλά υπάρχει και η εναλλακτική στα βόρεια, που οι τιμές είναι πολύ προσιτές.
Ως επί το πλείστον οι Ινδονήσιοι το θεωρούν party island (όπως εμείς τη Μύκονο) και συχνά αποφεύγουν να περνούν τις διακοπές τους εκεί. Όσο ήμασταν στο Μπαλί είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε πεζοπορία στο δεύτερο μεγαλύτερο βουνό της Ινδονησίας, Mount Agung (φωτογραφία αριστερά), στο οποίο υπάρχει ενεργό ηφαίστειο στην κορυφή και η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει οποιαδήποτε αναρρίχηση από το 2017.
Η Ταϊλάνδη είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας. Εξωτικά νησιά στα νότια της χώρας και επιβλητικοί ναοί στα βόρεια. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι η Μπανγκόκ και όχι άδικα αφού είναι ίσως η πόλη που συγκεντρώνει τους περισσότερους τουρίστες από οποιαδήποτε άλλη παγκοσμίως. Το μισό της μέρος θυμίζει παλιά πόλη, σαν να έχει μείνει παγωμένη στο πέρασμα του χρόνου και η άλλη μισή πόλη είναι τόσο αναπτυγμένη, τεράστια πολυκαταστήματα, υπέργεια μετρό και επιβλητική αρχιτεκτονική κτηρίων, θυμίζοντας κάτι από φουτουριστικές ταινίες.
Το Λάος είναι ίσως η πιο λιγότερη αναπτυγμένη χώρα που επισκέφθηκα. Εκεί θα βρεις φιλόξενους ανθρώπους, μικρές ήσυχες πόλεις και φυσικό τοπίο. Στο Λάος ο καλύτερος τρόπος να μετακινηθείς είναι .. το ωτοστόπ. Ναι, το κάναμε συχνά και πάντα υπήρχε κάποιος που σταματούσε. Στο Λάος τώρα αρχίζουν να φτιάχνουν σιδηροδρομικό δίκτυο με εκτιμώμενη ημερομηνία λειτουργίας το 2032.
Το Βιετνάμ για εμένα ήταν μια μεγάλη έκπληξη, καλόκαρδοι άνθρωποι που μόλις 45 χρόνια πριν βγήκαν από τον πόλεμο και όμως δεν κρατάνε καμία κακία στους Αμερικάνους. Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές και όμως βλέπεις ότι αυτοί οι άνθρωποι το ξεπέρασαν και επενδύουν στην ανάπτυξη και τον τουρισμό. Εάν έβαζα ένα στοίχημα αυτό θα ήταν ότι το Βιετνάμ θα πάρει τη σκυτάλη από την Ταϊλάνδη τα επόμενα χρόνια και θα γίνει ο κορυφαίος ταξιδιωτικός προορισμός στην Ασία. (στην φωτογραφία δεξιά ένα απομακρυσμένο χωριό στο Λάος).
-
Ποια μέρη σε συνάρπασαν περισσότερα από αυτά που έχεις ταξιδέψει μέχρι στιγμής
Μπορεί να ακουστεί κλισέ αλλά κάθε χώρα έχει τα δικά της κρυφά διαμαντάκια. Στο Μπαλί δε θα ξεχάσω ποτέ ένα εστιατόριο κυριολεκτικά ένα μέτρο από τη θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα που είχε εκείνη τη στιγμή (φωτογραφία αριστερά). Είχα μείνει κοιτάζοντάς το τοπίο και αναρωτιόμουν εάν αυτό που βλέπω είναι πραγματικό ή όχι.
Στην Ταϊλάνδη περάσαμε 4 μέρες σε ένα βουδιστικό μοναστήρι κοντά στα σύνορα με το Μιανμάρ (Βιρμανία). Εάν υπάρχει παράδεισος είναι σίγουρα έτσι. Απόλυτη ησυχία και γαλήνη, γρασίδι, μικρές λίμνες με ψάρια και φυσικά το να περνάς χρόνο δίπλαστους μοναχούς. Ο καθένας μας έχει τόσα πολλά να μάθει από αυτούς. 
Στο βόρειο Λάος περάσαμε ένα βράδυ σε ένα απομακρυσμένο χωριό, αφού διασχίσαμε για 6 ώρες τη ζούγκλα, μείναμε σε ένα χωριό που δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε πόσιμο νερό. Περνώντας χρόνο δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους σε αλλάζει. Αρχίζεις και εκτιμάς τα πάντα, από το φαγητό που έχεις μπροστά σου μέχρι και το στρώμα που θα κοιμηθείς το βράδυ. (Στην φωτογραφία δεξιά οι καταρράκτες Kuang Si Falls στο Luang Prabang του Λάος, ένα από τα πιο εικονικά τοπία).
Το δρομολόγιο της Ταϊλάνδης από Μπανγκόκ στο Τσιάνγκ Μάι, από εκεί στο Pai, από εκεί στο μοναστήρι Wat Pa Tam Wua της επαρχίας Mae Hong Son. Ύστερα πάλι στο Pai, από εκεί στο Chiang Mai και μετά οδικώς στο Λάος.
Το δρομολόγιο στο Λάος: Luang Namtha, από εκεί με λεωφορείο στη Luang Prabang και από εκεί στην πόλη Vang Vieng με ωτοστόπ. Από τη Vang Vieng με λεωφορείο πίσω στη Luang Prabang και από εκεί με λεωφορείο (26 ώρες) στο Hanoi (Vietnam).
Στο Βιετνάμ θυμάμαι μπήκα σε ένα τεράστιο κτήριο τουλάχιστον 30 ορόφων και ρώτησα τη reception ποιος είναι ο ψηλότερος όροφος που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος. Αυτοί φώναξαν αμέσως έναν υπάλληλο ο οποίος με πήγε στο VIP lounge και ενώ με άφησαν να τραβήξω όσες φωτογραφίες ήθελα, με κέρναγαν και αναψυκτικά παράλληλα, όλα αυτά αφιλοκερδώς (στην φωτογραφία αριστερά Μέσα στο εγκαταλελειμμένο waterpark στο Hue του Βιετνάμ. Μία από τις πιο απαγορευμένες τουριστικές ατραξιόν).
Επίσης σε 2 κυρίες μεγάλης ηλικίας σε ένα αστικό λεωφορείο τους έκανε εντύπωση το μούσι μου, ήταν τόσο φιλικές που με αγκάλιασαν γελώντας χωρίς να με ξέρουν και προσφέρθηκαν να μου πληρώσουν το εισιτήριο. Φυσικά δε μπορούσα να δεχτώ.
Τέλος, από την Καμπότζη δε θα ξεχάσω την ευγένεια των ντόπιων, τόσο στην πόλη όσο και στο χωριό ιδιαίτερα. Αισθάνομαι την Καμπότζη σαν δεύτερο σπίτι μου και σε αυτό έβαλαν το χεράκι τους και οι δύο Έλληνες που έκανα φίλους, Ο Νίκος και ο Θοδωρής!
Το δρομολόγιο στο Βιετνάμ: Hanoi, μετά με λεωφορείο και καραβάκι στο Cat ba island, από εκεί πάλι πίσω στο Hanoi με τον ίδιο τρόπο και μετά στο Ninh Binh με λεωφορείο και από εκεί στο Hue πάλι με λεωφορείο. Ύστερα στο Hoi An και από εκεί με λεωφορείο στη Da Nang και τέλος με λεωφορείο στη πόλη Ho Chi Minh. Από τη πόλη Ho Chi Minh με λεωφορείο στην πρωτεύουσα Phnom Penh της Καμπότζης.
Το δρομολόγιο στην Καμπότζη: Phnom Penh και από εκεί στο Pursat με λεωφορείο και μετά στο Battambang πάλι με λεωφορείο..
Φωτογραφία δεξιά: Θετική έκπληξη μου προκάλεσε οι αστραπιαίες κινήσεις της κυβέρνησης του Βιετνάμ στην αντιμετώπιση του Κορονοϊού. Την ημέρα της Κινέζικης πρωτοχρονιάς έκλεισαν τα σύνορα με Κίνα και έδιωξαν όλους τους Κινέζους. Στα σημεία εισόδους της χώρας πραγματοποιούσαν ελέγχους με θερμικές κάμερες και σε έβαζαν να υπογράψεις έγγραφο ότι δεν εμφάνισες κανέναν σύμπτωμα τις τελευταίες δύο εβδομάδες.
Επίσης τα μέρη που υπήρχαν κρούσματα τα έκλειναν (καραντίνα) για δύο εβδομάδες και οιδήμοι μοίραζαν δωρεάν μάσκες και αντισηπτικά στις πόλεις. Γι αυτό το Βιετνάμ είχε μόνο 16 κρούσματα από τα οποία πήραν όλα εξιτήριο.
-
Κινδύνεψες ποτέ σε κάπιο ταξίδι ή έπεσες θύμα απάτης κάπου. Αν έχεις κάποια εμπειρεία θα θέλαμε να την ακούσουμε
Όχι, ποτέ δεν κινδύνεψα σοβαρά, ούτε θύμα μεγάλης απάτης έπεσα. Είναι λογικό, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις πχ. Μπανγκόκ, Ανόι, Πνομ Πεν, να σε κοιτάνε σα δολάριο οι περισσότεροι αλλά αυτό είναι αναμενόμενο καθώς ο τουρισμός αποτελεί κύριο πυλώνα στήριξης της οικονομίας αυτών των χωρών. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που αποφεύγω εν μέρει τα τουριστικά μέρη.
Φωτογραφία αριστερά: Καβάλησα για πρώτη φορά μηχανή στη ζωή μου όταν έφτασα στην Ασία. Είναι ένας εναλλακτικός τρόπος και από τους πιο συνήθεις τρόπους μετακίνσης των τουριστών εντός των Ασιατικών χωρών.
Δείτε επίσης περισσότερα βίντεο από το κανάλι του Βασίλη Ιγγλέζη στο Youtube, στο κάτω μέρος της σελίδας
