Μαίρη Στογιαννίδου
Το ταξίδι για μένα ήταν ένα παιδικό όνειρο, που τότε πίστευα ότι θα παρέμενε όνειρο. Θυμάμαι να κάνω ταξιδιωτικά όνειρα από την ηλικία του Δημοτικού. Να χαζεύω τις απαίσιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες των βιβλίων της Γεωγραφίας και να ταξιδεύω νοερά για ώρες … Αν με ρωτούσες να σου πω, τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω, θα ήθελα να πω «ταξιδεύτρια», αλλά δεν τολμούσα, νομίζοντας πως αυτό δεν ήταν εφικτό. Έτσι, σπούδασα Οικονομικά, αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκα με αυτά επαγγελματικά, αφού ήταν τελείως έξω από μένα. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Παιδαγωγικό κι εργάστηκα στην εκπαίδευση. Μια δουλειά που αγάπησα και θέλω να πιστεύω πως με αγάπησε κι εκείνη. Ταξιδεύω σαράντα χρόνια, απ’ τα δεκαεφτά μου. Ταξιδεύω αχόρταγα, οπουδήποτε μπορώ, ανάλογα με τις τρέχουσες συνθήκες της ζωής μου. Και τρελαίνομαι να φωτογραφίζω! Δεν είμαι φωτογράφος, για την ακρίβεια, δεν έχω ιδέα από φωτογραφία, αλλά όταν ταξιδεύω και κρατώ τη μηχανή στο χέρι, ό,τι βλέπω, το μετατρέπω ευθύς στα μάτια μου σε φωτογραφικό στιγμιότυπο!
-
Πες μου για τα ταξίδια που έχεις κάνει, χώρες, πόλεις, όμορφα μέρη κλπ.
Έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλές χώρες … Με την ευκαιρία αυτή, μπήκα στον πειρασμό να τις μετρήσω … 105 χώρες. Νόμιζα πως ήταν περισσότερες, ίσως γιατί σε κάποιες έχω πάει πολλές φορές. Στην Ινδία, για παράδειγμα, πήγα 6 φορές, στην Κίνα 4……. Και πάλι, όμως, νιώθω πως πρέπει να ξαναπάω.
Είναι ανεξάντλητοι προορισμοί ! Πολλές φορές λέω, ότι, ειδικά η Ινδία, έχει να προσφέρει ό,τι ζητάει ένας ταξιδιώτης: Συνταρακτικά μνημεία, απίστευτη φύση, μοναδικούς ανθρώπους, ήθη, έθιμα, θρησκείες, αρχιτεκτονική, τέχνη, φιλοσοφία, πνευματικότητα, φολκλόρ, έργα παραδοσιακής τέχνης (αυτό ισχύει για παλιότερα, βέβαια). Πρόλαβα την Κίνα με εκατομμύρια ποδήλατα στους δρόμους, όχι το έκτρωμα που σχεδόν έχει γίνει τώρα.
Και θα επιμείνω πως στάθηκα τυχερή, γιατί πρόλαβανα δω τις περισσότερες χώρες αυθεντικές, πριν περάσει από πάνω τους η λαίλαπα και ο οδοστρωτήρας της δυτικοποίησης. Όταν ξεκίνησα στα δεκαεφτά μου να ταξιδεύω, ξεκίνησα δειλά δειλά από την Ευρώπη.
Αλλά, όταν το 1986, στα 23 μου πήγα για πρώτη φορά στις ΗΠΑ κι από εκεί «πετάχτηκα» στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού και πήρα μια γεύση απ’ τον πολιτισμό των Μάγιας στην Τσιτσέν Ιτζά, σκέφτηκα ότιοι «τριτοκοσμικές» χώρες του κόσμου θ’ αρχίσουν ν’ αλλάζουν σιγά σιγά κι έπρεπε να προλάβω να τις δω πριν την αλλαγή τους. Έτσι, ξεκίνησα από τότε να επισκέπτομαι τέτοιους προορισμούς. Για να καταλάβεις, ακόμη δεν έχω πάει σε όλη την Ευρώπη, δεν έχω πάει Ιαπωνία. Πάντα έλεγα, ότι στην Ιαπωνία όσο πιο αργά πάω, θ’απολαύσω μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή πρόοδο και τεχνολογία, αλλά αν καθυστερήσω θα χάσω τις φυλές π.χ. της Παπούα, της Αφρικής …
-
Από όλες τις χώρες που έχεις επισκεφθεί θα ήθελα να μου επισημάνεις μερικές που σου άρεσαν περισσότερο και για ποιο λογο
Τώρα είναι σα να ζητάς από μια μάνα να σου πει, ποιο παιδί της αγαπάει περισσότερο! Όταν έχεις τέτοιον έρωτα για το ταξίδι, δεν μπορείς να κάνεις διακρίσεις. Κάθε προορισμός μου έχει προκαλέσει συγκινήσεις, αυτό ψάχνω άλλωστε! Αλλά, αν είναι ν’ απαντήσω υποχρεωτικά, θα πω ότι δε συγκινούμαι απ’ τις τεράστιες μητροπόλεις του κόσμου, ούτε απ’ τα θαλασσινά τοπία. Προτιμώ το μεγαλείο των θεόρατων ορεινών όγκων που σε καθηλώνουν και ξετρελαίνομαι να περιφέρομαι σε μικρά αφρικάνικα χωριουδάκια, μες τη σκόνη και να τρέχει πίσω μου σύσσωμο το μυξιάρικο παιδομάνι, απ’ το να περπατώ στις λεωφόρους της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου.
-
Μερικά από τα πιο συναρπαστικά ταξίδια σου θα θέλαμε να ακούσουμε
Εξωφρενική ήταν η επίσκεψη στο Νησί του Πάσχα. Στην απομονωμένη κουκκίδα του Ειρηνικού, κυριολεκτικά στο ωκεάνιο πουθενά, με μια Ιταλίδα, παρακαλώ, ξεναγό εκεί, μόνιμο κάτοικο του νησιού και πιστή στις παραδοσιακές δοξασίες των ιθαγενών ! Πήγα το 1997. Ένα χωριό όλο κι όλο στο νησί και ο τηλεφωνικός κατάλογος των κατοίκων χωρούσε σε ένα Α4 γραμμένο στοχέρι και τοιχοκολλημένο στο αεροδρόμιο.
Ένα ξενοδοχείο επίσης, το γέμιζαν και το άδειαζαν οι δυο και μοναδικές εβδομαδιαίες πτήσεις από το Σαντιάγο της Χιλής. Αυτές οι δυο πτήσεις ήταν και η μοναδική σύνδεση του νησιού με τον υπόλοιπο κόσμο. Αν και Καθολικοί Χριστιανοί οι κάτοικοι του Πάσχα, ουσιαστικά η πίστη τους είναι μπλεγμένη με την προγονική πίστη τους στον Θεό άνθρωπο-πουλί. Και οι προσωπικές εκμυστηρεύσεις της ξεναγού κύκλωσαν μ’ ένα μαγικό πέπλο μυστηρίου τα Μοάι το νησιού. Ακόμη και σήμερα στη μνήμη μου το νησί αποπνέει κάτι εξωκόσμιο και μεταφυσικό. Νιώθω συνεπαρμένη απ’ το μυστήριο του.
Νησί του Πάσχα, νησί της Πολυνησίας που βρίσκεται στον Ειρηνικό ωκεανό και είναι επαρχία της Χιλής.
Δε συγκλονίζομαι από μνημεία. Δε θα συμπεριλάβω ένα ταξίδι μου στα συναρπαστικά από τα μνημεία του. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη τα επισκεφθώ, αν υπάρχουν, αλλά δε συγκλονίζομαι απ’ αυτά ! Θα συγκλονιστώ από απομονωμένες φυλές που θα γνωρίσω τον τρόπο ζωής τους, θα συγκλονιστώ από θρησκευτικές τελετές και έθιμα που διατηρούν μέσα σε βάθος αιώνων.
- Συγκλονίστηκα από μαγικές τελετουργίες πνευμάτων στην Ουγκάντα
- Συγκλονίστηκα όταν επισκέφθηκα στη Γκάνα τις φυλακές όπου κρατούσαν οι Ευρωπαίοι άποικοι τους ντόπιους νέγρους για να τους πουλήσουν ως δούλους στις φυτείες του νέου κόσμου.
- Συγκλονίστηκα όταν πήγα στο Τιμποκτού του Μάλι. Στην πόλη θρύλο, σταθμό των καραβανιών πάνω στον Δρόμο του αλατιού.
- Συγκλονίστηκα στην Αιθιοπία, όπου πήγα δυο φορές. Την μια παρακολούθησα τον εορτασμό και τα έθιμα του κοπτικού Πάσχα και την άλλη τα μεγαλειώδη έθιμα των Θεοφανίων, του Τιμ Κατ και γνώρισα τις πρωτόγονες φυλές του Όμο ποταμού στον νότο.
- Συγκλονίστηκα απ΄ την ανελέητη και κυρίαρχη παρουσία της ερήμου στη Μαυριτανία. Ήμασταν παγκοσμίως η πρώτη ομάδα τουριστών που μπήκε στην χώρα, όπου, φυσικά, δεν υπήρχε καμία τουριστική υποδομή. Φιλοξενούμασταν σε σπίτια ντόπιων που έκαναν απίστευτες προσπάθειες να μας ευχαριστήσουν με τη φιλοξενία τους.
- Συγκλονίστηκα στην Ναμίμπια με τη «συζήτηση» που είχαμε με γυναίκες της φυλής Χίμπα …
- Συγκλονίστηκα με τα εθνικά πάρκα της Μποτσουάνα και την άγρια ζωή τους.
- Συγκλονίστηκα με το πλημμυρισμένο Μπαγκλαντές, τον υδάτινο όγκο των τεράστιων και πολυπληθών ποταμών του, όπως κι απ’ την πληθυσμιακή έκρηξη της χώρας.
- Συγκλονίστηκα απ’ την σκληράδα της Υεμένης και το αρχιτεκτονικό ταλέντο των κατοίκων της ! Ερωτεύτηκα το πολύχρωμο αποικιακό Μεξικό και τις πιο βαρυστολισμένες γυναίκες του πλανήτη: τις γυναίκες του Ρατζασθάν!
-
Ποια είναι τα πιο τρομακτικα όμορφα μέρη που είδες σε ταξίδι
Δεν είναι δυνατόν να ξεχάσω τις συνταρακτικές οδικές διαδρομές στους μεγαλύτερους ορεινούς όγκους της γης. Στις Άνδεις, στο Περού, στη Βολιβία … Οι διαδρομές στο Μπουτάν, στο Λαντάκ, στο Κασμίρ … Δυσθεώρητες πανύψηλες βουνοκορφές να χάνονται μέσα σε σύννεφα, να κόβεται το αίμα σου από μονοπάτια χαραγμένα σύρριζα σε χαράδρες χιλιάδων μέτρων βάθους, άγονα επιβλητικά βουνά, τρομερά ορεινά περάσματα σε υψόμετρα από 3000 μέχρι και 5500 μέτρα να σου κόβουν την ανάσα, αιώνιοι παγετώνες πλάι στο διάβα σου …
Απίστευτα «δυνατές» διαδρομές έκανα και ακολουθώντας τον «Δρόμο του μεταξιού», από την Κίνα προς το βόρειο Πακιστάν. Διέσχισα τις ερήμους Τακλαμάκαν και Γκόμπι και μετά, τα πιο αφιλόξενα για τον άνθρωπο σημεία του πλανήτη, εκεί όπου εναγκαλίζονται σφιχτά οι τέσσερις ορεινοί γίγαντες, Ιμαλάια, Παμίρ, Καρακόραμ και Ινδοκαύκασος. Να συναντάς μετά από ταξίδι ημερών στο πουθενά χωριά-φαντάσματα, ή να πέφτεις στο κυριακάτικο παζάρι του Κασγκάρ, όπου συγκεντρώνονται όλες οι κεντροασιατικές φυλές για να εμπορευθούν. Και να ξετρελαίνεσαι απ’ την κοσμογονία της παζαγοράς που αντανακλά την προαιώνια παράδοση της περιοχής.
-
Βρέθηκες ποτέ σε κίνδυνο σε κάποιο ταξίδι ή σε κάποια περιπέτεια
Ναι, φυσικά, αν και πιστεύω ότι τίποτε απ’ όσα μου έτυχαν δεν ήταν πραγματικά σοβαρό. Δεν έχασα εισιτήρια και διαβατήριο, δεν με λήστεψαν, δεν με απήγαγαν! Δεν κάνω απερισκεψίες, βέβαια και ούτε προκαλώ την τύχη μου. Ακολουθώ τις γενικές οδηγίες ασφάλειας, είμαι πάντα με τεταμένη την προσοχή μου και πιστεύω αδιαμφισβήτητα ότι μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουμε στα μεγάλα αστικά κέντρα, παρά σε απομονωμένους φτωχομαχαλάδες του κόσμου μας.
Το τελευταίο αυτό, θα έρθει, βέβαια, σε πλήρη αντίθεση με τις περιπέτειες που θα περιγράψω παρακάτω: Με λιθοβόλησαν τρεις φορές. Την πρώτη στο Ισλαμαμπάντ, μετά στην Μαυριτανία και την τελευταία φορά στην Υεμένη. Μη φανταστείτε τίποτα φοβερό, 3-4 πετρούλες στην πλάτη…….
Ο λόγος; Υποψιάζομαι, γιατί φωτογράφιζα. Ακόμη, όμως, θυμάμαι τον θυμό, την ταχυπαλμία μου και την εκρηκτική αίσθηση της αδικίας και προσβολής που ένιωσα. Στην Παπούα-Ίριαν Τζάγια, έσπασε απ’ το βάρος μου ένα σάπιο ξύλο που εκτελούσε χρέη γέφυρας και σχεδόν έπεσα σ’ έναν φτωχικό χείμαρρο που περνούσε από κάτω.
Δεν έπαθα τίποτε, το κακό ήταν ότι ήμουν μακριά απ’ την παρέα και δεν με είχαν δει… Δε θα θεωρήσω κίνδυνο τις κατολισθήσεις που συνάντησα σε ορεινές διαδρομές στα Ιμαλάια και φτυαρίζαμε για να περάσουμε απ’την άλλη μεριά, ούτε τα αυτοκίνητα που χάλασαν στις τόσες διαδρομές μας … Κίνδυνος ήταν όμως, όταν όλο το νότιο Μπουτάν ήταν πλημμυρισμένο από βροχές. Συναντούσαμε κλειστούς από κατολισθήσεις δρόμους, μέχρι που φθάσαμε σ’ ένα σημείο όπου ο δρόμος είχε μετατραπεί σε χείμαρρο. Μπήκαμε μέσα, το αυτοκινητάκι μας έμπαζε νερά, αλλά πήγαινε … Κάποια στιγμή κόλλησε και βυθίστηκε στην λάσπη. Εμείς περάσαμε τον χείμαρρο κρατημένοι από ένα σκοινί και το αυτοκίνητο το έδεσε ένας εκσκαφέας με συρματόσχοινο και το έβγαλε έξω, αλλά με σπασμένο ψυγείο !
Υεμένη 1996, από την Μαίρη Στογιαννίδου
Ευδαίμων Αραβία, η χώρα … Η βιβλική Αζάλ, πρωτεύουσά της… Την ίδρυση της διεκδικεί ο Σεμ, ο γιος του Νώε … Υεμένη, σήμερα, η πολύπαθη χώρα … Σαναά σήμερα, η κατεστραμμένη πρωτεύουσα … Ταξίδι στη χώρα που αποτέλεσε για μένα σπάσιμο στον χρόνο! Υεμένη, 1996.
Η χώρα με την πανάρχαιη ιδιόρρυθμη ναΐφ αρχιτεκτονική. Σπίτια από άμμο, συχνά οκτώ ορόφων, με προσόψεις σκαλισμένες που μοιάζουν με κυψέλες. Προσόψεις που διακοσμούνται με λογής λογής σχέδια για να κρατήσουν μακριά τοκακό μάτι. Σπίτια που κτίστηκαν από ερασιτέχνες μηχανικούς …. περισσότερα
Τατζικιστάν 1999, από την Μαίρη Στογιαννίδου
Ταξίδι στην περιοχή, πολύ σύντομα χρονικά από την απόσχισή του από την ΕΣΣΔ, με έναν ανταρτοπόλεμο που σχεδόν τέλειωνε τότε, χωρίς καμία υποδομή, πόσο μάλλον τουριστική και με τεράστια ανασφάλεια σε ό,τι αφορά τα «μέσα συγκοινωνίας». Και τα εισαγωγικά έχουν πραγματικό λόγο ύπαρξης.
Οι δυσκολίες; Αεροπλάνα που ΙΣΩΣ πετάξουν, δρόμοι ανύπαρκτοι, το ίδιο και γέφυρες, αδυναμία εξασφάλισης, σε κάποια μέρη, καταλύματος για το βράδυ, τα ελάχιστα μέσα μεταφοράς που υπήρχαν ήταν απολύτως ανασφαλή και αναξιόπιστα και χρειάζονταν ώρες για να τα εξασφαλίσεις … περισσότερα
Βασίλεια των Ιμαλαΐων (2000), Λαντάκ, Κασμίρ, Μπουτάν, Σικκίμ από την Μαίρη Στογιαννίδου
Ένα απ’ τα ζητούμενα του ταξιδιού αυτού, ήταν να κάνουμε οδικώς τη διαδρομή απ’ το Λεχ του Λαντάκ, στο Σριναγκάρ του Κασμίρ, διασχίζοντας τους μεγαλειώδεις ορεινούς όγκους των Ιμαλαΐων. Η μισή διαδρομή, μέχρι το Καργκίλ, είχε ήδη γίνει, αφήνοντάς μας εκστασιασμένους απ’ την άγριαομορφιά της. Μας έμενε το υπόλοιπο μισό ! Στο Καργκίλ, είχαμε ηλεκτρικό και φορτίσαμε μπαταρίες … Ευτυχώς ! Από τις πληροφορίες όμως του τοπικού συνοδού μας, καταλαβαίνουμε πως πάλι δε θαμείνει χρόνος για ξεκούραση. Πρέπει πάλι να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας μεσάνυχτα, αν θέλουμε να φτάσουμε για διανυκτέρευση στο Σριναγκάρ! … περισσότερα
Δυτική Παπούα, Ίριαν, Τζάγια 2001, από την Μαίρη Στογιαννίδου
Με μια πτήση πάνω από εντυπωσιακή, πυκνή και απάτητη ζούγκλα, προσγειωνόμαστε στη Γουαμένα, μέσα στην κοιλάδα του ποταμού Μπάλιεμ και σε υψόμετρο 1.600 μέτρα. Είναι μια άχαρη σκονισμένη «πόλη», αλλά θα αποτελέσει τη βάση μας για τις εξορμήσεις τις επόμενες μέρες στα τριγύρω βουνά, όπου ζει η απομονωμένη φυλή, Ντάνι. Γίνεται η εγκατάστασή μας στο μοναδικό “ξενοδοχείο” της (η λέξη αξίζει τα εισαγωγικά της και με το παραπάνω!) και το καθημερινό μας δείπνο είναι καραβίδες απ’ το ποτάμι … Ό,τι νοστιμότερο έχω φάει ever! Κάθε βράδυ τρώμε σ’ ένα μαγειρειό για ντόπιους, με πλαστικά λουλουδάτα … περισσότερα
Σε ποιες χώρες έχω ταξιδέψει
- Βόρεια Αμερική: ΗΠΑ
- Κεντρική Αμερική: Κούβα, Μεξικό (2 φορές)
- Νότια Αμερική: Βραζιλία, Αργεντινή (2 φορές), Περού, Κολομβία, Βολιβία, Χιλή (2 φορές και Νησί του Πάσχα), Παραγουάη, Ουρουγουάη, Ισημερινός
- Αφρική: Τσαντ, Νίγηρας, Μάλι, Νότια Αφρική, Αιθιοπία (2 φορές), Μαυριτανία, Αίγυπτος, Ναμίμπια, Μποτσουάνα, Μαρόκο, Ακτή Ελεφαντοστού, Ουγκάντα, Γκάνα, Σενεγάλη, Τυνησία (2 φορές), Μαλάουι, Ερυθραία, Τόγκο, Λεσότο
- Ανατολική Ασία: Κίνα (4 φορές και Θιβέτ), Χονγκ Κονγκ (2 φορές), Μακάο
- Κεντρική Ασία: Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν,
- Μέση Αντολή (Δυτική Ασία): Συρία, Υεμένη, Μπαχρέιν, Τουρκία (3 φορές), Κουβέιτ, Κατάρ, Λίβανος, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ (και Παλαιστίνη), Ιράν,
- Νοτιοανατολική Ασία: Μιανμάρ (Βιρμανία), Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Μαλαισία, Λάος, Σιγκαπούρη, Καμπότζη, Ινδονησία (3 φορές), Ανατολικό Τιμόρ, Παπούα-Νέα Γουινέα,
- Νότια Ασία: Σρι Λάνκα, Μπουτάν, Ινδία (6 φορές και Λαντάκ, Σικκίμ, Κασμίρ), Μπαγκλαντές, Νεπάλ (3 φορές), Πακιστάν (3 φορές), Μαλδίβες
- Ευρώπη: Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Πολωνία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Σερβία, Αυστρία, Λιθουανία, Κροατία, Εσθονία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Δανία, Ελβετία, Βέλγιο, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Κύπρος, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Λιχτενστάιν, Άγιος Μαρίνος, Μονακό, Βατικανό
- Ωκεανία: Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νησιά Σολομώντα, Γαλλική Πολυνησία, Σαμόα, Αμερικάνικη Σαμόα, Τόνγκα, Φίτζι (2 φορές), Βανουάτου
